دهی است از دهستان گلنگور بخش خاش شهرستان زاهدان. واقع در 28 هزارگزی باختر خاش و 8 هزارگزی باختر شوسۀ خاش به زاهدان. ناحیه ای است واقع در جلگه، گرمسیر و مالاریایی و دارای 200 تن سکنه که سنی مذهب و بلوچی زبانند. این ده از قنات مشروب میشود و محصولاتش غلات، لبنیات، ذرت و پنبه است. اهالی به کشاورزی و گله داری گذران میکنند. راه آنجا مالرو میباشد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 8)
دهی است از دهستان گلنگور بخش خاش شهرستان زاهدان. واقع در 28 هزارگزی باختر خاش و 8 هزارگزی باختر شوسۀ خاش به زاهدان. ناحیه ای است واقع در جلگه، گرمسیر و مالاریایی و دارای 200 تن سکنه که سنی مذهب و بلوچی زبانند. این ده از قنات مشروب میشود و محصولاتش غلات، لبنیات، ذرت و پنبه است. اهالی به کشاورزی و گله داری گذران میکنند. راه آنجا مالرو میباشد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 8)
از شهرهای مرکزی چین و بزرگترین شهر تجارتی آن کشور که در ساحل چپ رود یانگ تسه و محل تلاقی آن با رود هان کیانگ واقع شده و مرکز ایالت هوپه (هوبه) میباشد و بوسیلۀ یکی از دو رود مذکور از شهر هان یانگ و بواسطۀ دیگری از شهر هوچانگ مفروز شده و در حقیقت این سه شهر روی هم شهر واحدی را که نزد چینیان به نام ووهان معروف است و مجموع جمعیت آن در سال 1953م، بالغ بر یک میلیون و نیم بود تشکیل میدهند، این شهر در جنگ جهانی دوم صدمات فراوانی دیده است
از شهرهای مرکزی چین و بزرگترین شهر تجارتی آن کشور که در ساحل چپ رود یانگ تسه و محل تلاقی آن با رود هان کیانگ واقع شده و مرکز ایالت هوپِه (هوبِه) میباشد و بوسیلۀ یکی از دو رود مذکور از شهر هان یانگ و بواسطۀ دیگری از شهر هوچانگ مفروز شده و در حقیقت این سه شهر روی هم شهر واحدی را که نزد چینیان به نام ووهان معروف است و مجموع جمعیت آن در سال 1953م، بالغ بر یک میلیون و نیم بود تشکیل میدهند، این شهر در جنگ جهانی دوم صدمات فراوانی دیده است